แผนที่เมืองโบราณ

สุวรรณภูมิ เป็นชื่อเรียกดินแดนที่มีการกล่าวถึงในคัมภีร์โบราณหลายฉบับในทางพระพุทธศาสนา โดยคำว่าสุวรรณภูมินั้นความหมายว่าแผ่นดินทอง ดินแดนสุวรรณภูมิจึงแปลว่าดินแดนแห่งทองคำ ดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์ ปรากฏในคัมภีร์ของพระพุทธศาสนาทั้งในมหาชนกชาดก กล่าวถึงพระมหาชนกเดินทางมาค้าขายที่สุวรรณภูมิ แต่เรือแตกกลางทะเล เเละในสมัยสังคายนาครั้งที่ 3 ราว พ.ศ. 234 พระเจ้าอโศกมหาราชได้ส่งพระธรรมทูตมาเผยแผ่พุทธศาสนาที่สุวรรณภูมิ โดยมีพระโสณะเถระและพระอุตตรเถระเป็นประธาน เมื่อท่านมาถึงได้ปราบผีเสื้อสมุทรที่ชอบเบียดเบียนชาวสุวรรณภูมิ ทำให้ชาวสุวรรณภูมิเลื่อมใส จากนั้นท่านได้แสดงพรหมชาลสูตร สุวรรณภูมิ เป็นดินแดนผืนใหญ่เเละมีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ เเละทางเมืองโบราณได้นำคุณลักษณะนี้ของสุวรรณภูมิมาเป็นพื้นที่ที่ตั้งของสถาปัตยกรรมอันสามารถเเสดงถึงความรุ่งเรืองของประเทศไทยตั้งเเต่โบราณ ตามที่มหาชนกชาดกได้กล่าวไว้อย่างเหมาะสม